بیش فعالی و 3 علامت آن

بیش فعالی

خانم دکتر بچه ام الان ۵ سالش هست و دو سال پیش بردم پیش روان پزشک و متخصص مغز و اعصاب گفتند این دارو ها رو مصرف کنه چون بیش فعالی دارد. گفتار درمانی و کار درمانی لازم ندارد. الان دو سال بعد از اون میبینم هیچ پیشرفتی نکرده است.

اگر شما هم چنین مشکلی دارید و یا تمایل به مشاوره دارید با ما تماس بگیرید.


گفتاردرمانی در بیش فعالی ارجاع و شروع زود درمان

اون لحظه توی ذهنم داشتم به این فکر میکردم که اگر یه مقدار زودتر به گفتار درمانی و کار درمانی آمده بودند، نه مادر و پدر و نه بچه بیچاره انقدر اذیت نمیشدند. بچه ای که حالا به هر دلیلی نتونسته ارتباط برقرار بکند و فقط وقتی داد و بیداد راه انداخته و گریه کرده به خواستش رسیده است. تنها راه ارتباط را گریه میداند. بچه ای که به خاطر مشکلات حسی و رفلکسهای غیر طبیعی دهان نتونسته غذا بخورد و حرف بزند.

گفتاردرمانی در بیش فعالی و شروع گفتار درمانی

متخصصان طبق معمول در مرکز جامع گفتار درمانی و کاردرمانی یاشام توی آذربایجان و تبریز روند درمان را توضیح دادند. مادر سراپا گوش بود و انگار که روزنه امیدی براش باز شده بود در تلاش بود که این نور امید بیشتر بشود، روند درمان رو داشتم تو ذهن خودم مرور میکردم و آروم آروم براش توضیح میدادم.

برنامه ریزی برای شروع درمان

توی مرکز یاشام متخصصان گفتاردرمانی و کاردرمانی و روانشناسی باهم جلسه مشترک ارزیابی گذاشتیم و نیازهای کودک را بررسی و به جمع بندی رسیدیم.

گفتاردرمانی در بیش فعالی و مشکلات حسی و نخوردن غذا

اول باید مشکلات حسی رو برطرف میکردیم، غذا خوردنش باید حل میشد ولی به این آسونی نبود. چون ۵ ساله داره با سرنگ غذا میخورد

برنامه های درمانی کودک


باید یه تایم برای تحریکات حسی دهان و یه تایم برای گفتار و یه تایم برای غذا دادن به بچه سر جلسه جدا میکردم. باید یه تایم هم اختصاص میدادم به اینکه یه جلسه گروه درمانی داشته باشیم برای دیدن غذا خوردن بقیه بچه ها تا تشویق بشود
و یه جلسه برای مشاوره به پدر و مادر که چطور با لجبازی و گریه کودک برخورد کنند.
کودک باید حتما از خدمات گفتار درمانی، کاردرمانی، روانشناسی و آموزش استفاده می کرد.
راه پیش رو را جز به جز و جلسه به جلسه به مادر توضیح دادم و برنامه ماهانه کودک را در دفتر ارزیابی یاشام نوشتم.

اینکه تو چند ماه اینده قراره چه کارایی رو با کمک هم انجام بدیم

و حالا که دارم این مقاله را مینویسم یک ماه از اون روز گذشته است و کودک هفته ای سه روز و هربار از یک جلسه گفتاردرمانی یک جلسه کاردرمانی یک جلسه روانشناسی استفاده می کند. بچه امروز یک بشقاب کامل قرمه سبزی خورد و قبول کرد چند قاشق هم از دست مامانش بخورد ولی هنوز به خونه تعمیم داده نشده است.

گفتار کودک

۵۰ کلمه اول و جمله دو کلمه ای میگوید
ولی هنوز راه پیش رو را هر جلسه برای مادر شرح میدم و برنامه های ماهانه را براش نوشته و الویت بندی و تغییر متناسب با یادگیری کودک را میدهم.
تا لحظه ای دست از تلاش بر ندارد یک سال اینده برای این بچه خیلی سازنده و مهم خواهد بود.


اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی


اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی یکی از رایجترین اختلالهای روانشناختی کودکان است. در۳۰تا۴۰ درصد مراجعان به مراکز مشاوره کودک گزارش شده است. اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی یا نقص توجه و اختلال بیش فعالی برای درصد قابل ملاحظه ای از مراجعان به مراکز درمانی بزرگسالان نیز گزارش شده است.

افراد دارای اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی معمولأ مجموعه ای از نشانه ها را دارند که مهمترین آنها عبارت اند از:


1- دامنه توجه کوتاه:
تمرکز و توجه کوتاه که غالبأ برای دیگران ناامید کننده است.
2- حواس پرتی:
محرکهای محیطی باعث انحراف از تکالیف در دست انجام می شود.
3- تکانش گری-بیش فعالی:
عمل بدون فکر که غالبأ اشخاص رادر معرض خطر قرار می دهد.
4- ناتوانی در هماهنگی با دوستان:
نارسایی توجه و تکانشگری که به صورت مهارتهای اجتماعی ضعیف منعکس می شود.


شیوع اختلال بیش فعالی


مدارک موجود نشان می دهند که شیوع اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی در کودکان به جنسیت فرد وابسته است. محققان برآورد می کنند که پسران۳ تا۱۰ برابر بیشتر از دختران تحت تأثیر این اختلال قرار می گیرند. با وجود این در جمعیت بزرگسالان، این تفاوت جنسیت از بین می رود.


علت بالا بودن درصد زنان بزرگسال که اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی دارند در مقایسه با دختران خردسال ممکن است ناشی از این باشد که منابع ارجاع به پسران نسبت به دختران که اختلال رفتاری آشکار مثل پرخاشگری، تحریک پذیری یا مزاحم دیگران شدن را بروز می دهند، توجه بیشتری می کنند.
از سوی دیگر ممکن است بزرگسالان به جای رفتار آشکارشان به درمان اختلالهای توجه، مهارتهای سازماندهی و حافظه شان بپردازند.


تشخیص و ارزیابی بیش فعالی


سن شروع اختلال:
فقط برخی نشانه ها باید قبل از۷سالگی ظاهر شوند . این نشانه ها باید برای ایجاد نارسایی به اندازه کافی شدید باشند. به عنوان مثال روانشناسان ممکن است ثابت کنند که برخی نشانه های بیش فعالی و تکانشگری در کودکان وجود دارد، اما این نشانه ها هیچ صدمه ای به کارکردهای اجتماعی، تحصیلی یا خانوادگی وارد نمی کند. سن شروع نمیتواند معیار قطعی و مناسبی باشد.


فراوانی و شدت نشانه ها:
نشانه ها باید غالبأ اتفاق افتاده و با سطح تحول ناسازگار و ناهماهنگ باشند. متخصصان باید شدت نشانه را با مراجعه به شکل طبیعی که برای هر سن داده شده است، تعیین کنند.


شدت و فراگیری اختلال:
اختلال باید در دو یا بیشتر از دو محیط شامل محیط اجتماعی، تحصیلی یا شغلی ظاهر شود. همچنین درجه اختلال از نظر بالینی باید از لحاظ شدت نشانه ها قابل ملاحظه باشد، این تغییرات باید با سطح تحول سن و جنس کودک نامتناسب باشد.


تداوم:
نشانه های اختلال توجه و تمرکز در فرد باید به مدت حداقل ۶ ماه بدون وقفه تداوم داشته باشد.


ویژگی های افراد دارای اختلال بیش فعالی توجه و تمرکز


دوره نوزادی:
پی درپی گریه می کنند و به سختی آرام می شوند. اختلال های خواب دارند مثل خواب آلودگی شدید و بدون واکنش، یا خواب ناکافی که منجر به بی قراری و بیش فعالی می شود. مشکلات تغذیه به خاطر اشتهای نامنظم، مشکل با مزه ها، مکیدن بد و ضعیف و گریه زیاد به میزانی که در فرو بردن غذا مشکل دارند.


دوره نوجوانی:
مشکلات انظباطی و تعارضهای خانوادگی، خشم و نوسانهای سریع خلق، مشکل با مسئولان، عزت نفس پایین، نا امیدی، بی علاقگی، فقدان انگیزه پیشرفت یا کوشش از علایم مشکلات کمبود توجه و تمرکز در دوره نوجوانی می باشد.


دوره بزرگسالی:
اعمال ضد اجتماعی و بازداشت توسط پلیس، تکانشگری بیشتر و پایداری توجه بیشتر، حافظه کلامی و غیر کلامی ضعیفتر، الکلیسم یا دیگر اختلالهای سوء استفاده از مواد، ضعف در برنامه ریزی برای آینده، تشخیص و درک نادرست زمان از علایم کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی است.


درمان اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی


درمان رایج اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی شامل استفاده از دارو و درمانهای روانی-اجتماعی است داروها خود به دو دسته محرک و غیر محرک تقسیم می شوند. نوروفیدبک نیز می تواند به این افراد تا حدودی کمک کند. درمان باید به نوع و شدت نشانه ها، نگرش خانواده به درمان و سطح تحولی درمان بستگی دارد.
داروهای محرک در اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی:


اصطلاح« محرک» نوعی برچسب قدیمی است که کنش کامل داروهای روان محرک در مغز را بطور دقیق توصیف نمی کند. داروهای روان محرک به سرعت جذب مغز شده، در خون به بالاترین سطح رسیده و بر رفتاری که در طی یک تا سه ساعت روی می دهد، تأثیر می گذارد.
داروهای محرک باعث افزایش فعالیت سلولهای عصبی در قسمتهای مختلف مغز می شود. آنها همچنین باعث افزایش بازداری مخصوصأ در نئوکورتکس و قسمتهای پیشانی مغز می شود. نتایج فعالیت یا تحریک کردن این داروها باعث ایجاد نوعی حالت آگاهی می شود که باعث جلب توجه می شود.


نتایج عملکرد بازداری، ممانعت از ورود محرکها و پاسخهای ناخواسته است. این وضعیت به بیمار اجازه می دهد از بین بسیاری از محرکهای احتمالی به محرکهای مناسب و مورد نظر توجه انتخابی داشته باشد.
این داروها در ابتدا با افزایش دسترسی به دو انتقال دهنده عصبی یا ترکیب شیمیایی اجازه می دهند اطلاعات از یک سلول مغز به سلول دیگر منتقل شود. این انتقال دهنده عصبی دوپامین و نور اپی نفرین هستند که توجه، پاسخ به نشانه های مفید، هوشیاری، سطح فعالیت و رفتار اکتشافی را تحت تأثیر قرار می دهند.


متخصصان معتقدند دوپامین برای توجه به نشانه های جالب محیطی یا نشانه های مربوط به مسایل حیاتی مهم است. به عنوان مثال دوپامین احتمالأعمل توانایی نوزاد برای بازشناسی صورت یا صدای مادرش را تسهیل می کند. نارسایی در عملکرد دوپامین منجر به عدم فعالیت مناسب (بی توجهی) و پاسخ تصادفی به محرکهای نامربوط (بیش فعالی) می شود.


نور اپی نفرین پاسخ به نشانه های با ارزش شامل علایم تهدید، تنبیه و نشانه های بی ارزشی را تحت تأثیر قرار می دهد. کمبود نور اپی نفرین احتمالأ منجر به واکنشهای تکانشی، بی باکانه یا بی اعتنایی و نیز شکست در یادگیری چگونگی کنترل تکانه ها می شود. از سوی دیگر پاسخ دهی بیش از حد این سامانه ممکن است به بازداری رفتاری گسترده و اضطراب منجر شود.
رایج ترین این داروها عبارتند از: متیل فندیت / دگزتراآمفتاین / آدرال / پمولین.


داروهای غیرمحرک در اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی


داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مثل ایمی پیرامین، دسیپرامین و نورتریپتیلین به عنوان داروهای اثر بخش با سطح ایمنی مناسب برای درمان اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی پذیرفته شده است. این داروها شروع عمل کندتری نسبت به داروهای محرک دارند و برای تأثیر قابل ملاحظه به سطح خون مناسب نیاز دارد، پزشکان باید تحمل بیشتری برای شناسایی اثرات مفید این داروها، قبل از تغییر درمان داشته باشند.
بوپرپین ، داروهای ضد افسردگیSSRI ، کلونیدین و گانفاسین برای افراد دارای این اختلال که تیک یا پرخاشگری دارند، عصبی و هیجانی هستند و یا سخت به خواب می روند، مناسب است.


درمان اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی باید به دو هدف برسد:


۱- کاهش نشانه های اصلی اختلال 2- بهبود عملکرد حیطه های آسیب دیده


روش رفتاری در اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی


اصول رفتاری زیر فراوانی رفتار خاصی را بوسیله تغییر پیامدهایشان افزایش یا کاهش می دهند:


تقویت مثبت:
به عنوان مثال، اگر کودکی که به آرامی روی صندلی خود نشسته است از والدین پاداش دریافت کند این کار باعث می شود که کودک غالبأ به آرامی روی صندلی خود بنشیند. توجه کردن به رفتار نامطلوب غالبأ نوعی تقویت غیر عمدی در کلاس و خانه است.


تقویت منفی:
به عنوان مثال، والدین به کودک خود می گویند که برادر خود را نزند، کودک اطاعت نمی کند که در نتیجه آن والدین از دستوری که منجر به افزایش کتک زدن کودک شده است صرف نظر می کنند. عدم اطاعت (نافرمانی) غالبأ به صورت غیر عمدی تقویت منفی می شود.


تنبیه:
به عنوان مثال، امتیاز تلفن کردن از نوجوانی که دیر به خانه می آید، گرفته می شود. اگر فراوانی و یا درجه دیر رسیدن کاهش یابد، از دادن امتیاز تلفن کردن یک تنبیه مؤثری بوده است، یا مثلأ ترکیب جایزه برای حضور به موقع(تقویت اجتماعی مثبت) همراه با از دست دادن امتیاز برای دیر آمدن(هزینه رفتار)


محروم کردن:
محروم کردن یعنی انتقال کودک برای مدتی از محیطی که در آن تقویت دریافت می کرده به محیط دیگری که تقویت درآن وجود ندارد یا کم است، مثل مجبور کردن کودک به نشستن بر روی صندلی آشپزخانه یا فرستادن کودک به خانه شان.


خاموشی:
خاموشی فرآیند نادیده پنداشتن رفتار (تقویت نکردن) تا توقف کامل آن رفتار است. به عنوان مثال، زمانی که والدین حالت خشم (کج خلقی) کودک را نادیده می گیرند، سرانجام حالت کج خلقی متوقف می شود و احتمال بروز این حالتها در آینده کاهش می یابد.


روش شناختی در اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی


نظریه های شناختی بر روی اصول تقویتی برای تغییر تفکر یا شناختهای مرتبط به رفتارهای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی تأکید می کنند. این نظریه ها بر روی روش گفتار درونی شده برای تنظیم رفتار تأکید می کنند. تفکر غیر منطقی یا منحرف می توانند منجر به بد رفتاری شود.


مانند کودکی که قبل از اینکه فکر کند بازی را به هم می ریزد. تغییر تفکر کودک یا خود صحبتی درباره چیزی واقع بینتر مثل(من می دانم که بی صبری کردم، من نیاز دارم که صبر کنم) به کنترل رفتارش کمک خواهد کرد.
درمان شناختی، افزایش توانایی مراجع در حل مشکلات و تنظیم رفتار خودش است. مداخله های شناختی در درمان این اختلال غالبأ توأم با راهبردهای رفتاری بکار می روند.


علائم کمبود توجه و تمرکز و بیشفعالی


فرد مبتلا به کمبود توجه و تمرکز و بیشفعالی ممکن است برخی از علائم زیر را نشان دهد:
بی احتیاطی، در تمرکز مشکل دارد، روی یک موضوع نمی‌توانند تمرکز داشته باشند، مشکلی برای ماندن در کارها وجود دارد، به نظر می رسد که گوش نمی کند، در بعضی از وظایف بهتر از سایرین عمل می کند، در برنامه ریزی ، سازماندهی و اتمام به موقع کارها مشکل دارد. در یادگیری چیزهای جدید مشکل دارد


کمک گفتاردرمانی به کودکان کمبود توجه و تمرکز و بیشفعالی:


درمان مشکلات یادگیری، درمان و بهبود مهارتهای اجتماعی، درمان و بهبود مهارتهای زبانی، درمان و بهبود مهارتهای گفتاری، آموزش و درمان مهارتهای نوبت گیری و انتظار، بهبود مهارتهای لازم برای کلاس درس.


علایم دیگر کودکان کمبود توجه و تمرکز و بیشفعالی


تأخیر در گفتار ، تأخیر مهارتهای حرکتی درشت تأخیر در حرکات حرکتی ظریف، علاوه بر این بسیاری از مبتلایان کمبود توجه و تمرکز و بیشفعالی مشکلات حسی را نشان می دهند یا اختلال پردازش حسی همراه دارند. به نظر می رسد بسیاری از کودکان مبتلا به کمبود توجه و تمرکز و بیشفعالی ، شب به سختی آرام می شوند ، به خصوص وقتی والدین در تلاش هستند تا آنها را به رختخواب ببرند.


کودکان داری کمبود توجه و تمرکز و بیشفعالی چه غذاهایی را نخورند؟


برخی از غذاهای رایج که می تواند باعث بروز واکنش های کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی شود شامل شیر ، شکلات ، سویا ، گندم ، تخم مرغ ، لوبیا ، ذرت ، گوجه فرنگی ، انگور و پرتقال است.
اگر گمان می کنید حساسیت غذایی ممکن است در علائم اختلال کمبود توجه کودک شما نقش داشته باشد ، در مورد آزمایش رژیم غذایی حذف با دکتر یا متخصص تغذیه خود صحبت کنید.
غذاهای زیر باعث کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی میشود.


بیشترین مشکلات زبانی در کودکان مبتلا به کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی


به دلیل رفتارهای تکانشی و مهارتهای ضعف در سامان دهی زبان مشکلات زیر مشاهده می شود مشکلات در گفتمان کلاس، مهارت نوشتاری ضعیف، ضعف در روایتها و گفتگوها، مشکلات کلمه یابی


افراد مبتلا به کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی (اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی) چگونه فکر می کند؟


مبتلایان به کمبود توجه و تمرکز و بیشفعالی در زمان حال زندگی می کنند و از گذشته سخت یاد می گیرند و یا تصوری از آینده ندارند تا عواقب عملکرد خود را ببینند. “عمل کردن بدون فکر کردن” تعریف تکانشی بودن است و یکی از دلایلی است که افراد مبتلا به اختلال کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی در یادگیری از طریق تجربه مشکل دارند


آیا عدم تماس چشمی نشانه کمبود توجه و تمرکز و بیشفعالی است؟


تماس چشمی: اجتناب از تماس چشمی ممکن است یک رفتار شخصیتی کودک مبتلا به اختلال کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی و یا اختلال طیف اوتیسم باشد. آنها ممکن است به نظر برسند که شما را نادیده می گیرند ، اما برخی از کودکان در برقراری تماس چشمی مشکل دارند.


آیا نوروفیدبک برای کودکان مبتلا به کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی مفید است؟


درمغز افراد مبتلا به کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی مقدار زیادی موج دلتا با فرکانس پایین یا امواج مغزی تتا و کمبود امواج مغزی با فرکانس بالا بتا ایجاد می شود. نوروفیدبک در بیش از 20 تا 40 جلسه تمرین برای معکوس کردن این نسبت کار می کند. هدف نهایی هم افزایش فعالیت مفید مغز و کاهش کلی علایم کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی است.


چگونه می توانم با کودک دارای بیش_فعال دارای کمبود توجه و تمرکز بهتر ارتباط برقرار کنم؟


هر زمان ممکن ، چهره به چهره ارتباط برقرار کنید. این کودکان با نشانه های غیر کلامی مانند تماس چشمی ، صدای صدا و حرکات بسیار بیشتر از کلمات ارتباط برقرار می کنند. فعالانه گوش کنید و گفتار اور را قطع نکنید. سوال بپرسید. درخواست ها را تکرار کنید. احساسات خود را مدیریت کنید.


چرا بچه های مبتلا به کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی زیاد صحبت می کنند؟


کودکانی که دارای بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز هستند بیش از حد صحبت می کنند این کودکان اغلب در مهار و کنترل پاسخ های خود مشکل دارند. آنها ممکن است هر آنچه را که ابتدا به ذهن می آید را بدون فکر بیان کنند. کودکان و نوجوانان (و بزرگسالان) مبتلا، ممکن است بیش از حد صحبت کنند.


آیا کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی باعث مشکلات اجتماعی می شود؟


افراد مبتلا به بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز اغلب به دلیل عدم توجه ، تحریک پذیری و بیش فعالی ، مشکلات اجتماعی ، طرد اجتماعی، مشکلات روابط بین فردی را تجربه می کنند. چنین پیامدهای منفی بین فردی باعث درد و رنج عاطفی می شود.


علایم کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی در چه سنی به اوج می رسد؟


علائم بیش فعالی به طور معمول در 7 تا 8 سالگی شدیدتر است ، پس از آن به تدریج کاهش می یابد. شدت اوج رفتار تکانشی معمولاً در سن 7 یا 8 سالگی است. سن خاصی از شدت اوج برای رفتارهای بی توجهی وجود ندارد.
آیا کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی (اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی) با اوتیسم اشتباه گرفته میشود؟
در مراحل اولیه ، ممکن است بیش فعالی و کمبود توجه و با اتیسم اشتباه گرفته شود. هر دو گروه از این کودکان در برقراری ارتباط و تمرکز دچار مشکل هستند اما اگر توسط فرد با تجربه ای ارزیابی شوند کاملاً بصورت مشخص متفاوت از هم هستند.


مشکلات بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز


آموزش در خانه مزایا زیادی برای کودک مبتلا به مشکلات بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز دارد. این روش انعطاف‌پذیری بسیار خوبی را برای کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) دارد.
ارائه آموزش به فرزندتان با ADHD که بتواند نیازهای او را برآورده کند، به او کمک می کند اعتماد به نفس پیدا کند و از نظر تحصیلی بهتر عمل کند. کودکان مبتلا به ADHD اغلب در مدرسه دارای مشکلات آموزشی، رفتاری و اجتماعی هستند. در یک محیط مدرسه سنتی، آنها باید در محیط کلاسی پر از عوامل حواس پرتی و قوانین غیرقابل مذاکره یاد بگیرند و زندگی کنند.


آیا مشکلات بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز می تواند بر یادگیری تأثیر بگذارد؟


هر اختلالی با علائم اصلی بیش فعالی، بی توجهی و تکانشگری بر نحوه یادگیری کودک تأثیر می گذارد. بسیاری از موفقیتهای سنتی تحصیلی به این بستگی دارد که دانش آموز چگونه می تواند به وظایف خود عمل کند و انتظارات معلم و کلاس را برآورده کند.
افراد مبتلا به ADHD ممکن است هر یک از رفتارهای زیر (و بسیاری موارد دیگر) را نشان دهند که می تواند بر یادگیری در یک موقعیت کلاس درس تأثیر بگذارد:
بی قراری در طول زمان آموزشی، دشواری انتظار برای نوبت در موقعیت های گروهی، ناتوانی در پیگیری دستورالعمل ها، جابجایی وظایف قبل از اتمام کار قبلی، جاگذاری اشتباه اقلام مورد نیاز برای تکمیل وظایف


مشکلات بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز (ADHD) و آموزش در خانه


آموزش در خانه، بسیاری از چالش‌هایی را که دانش‌آموزان در یک محیط مدرسه سنتی با آن‌ها مواجه هستند، برطرف می‌کند. به عنوان مثال، بی قراری زمانی که باعث مزاحمت همکلاسیهای اطراف نمی شود، اهمیت چندانی ندارد و حتی نشان داده شده است که باعث بهبود توجه در یادگیرندگان حرکتی می شود


زمانیکه به تنهایی یا تنها با یک یا دو خواهر و برادر در خانه درس می خوانید، صبر کردن تا نوبت فرد نیز کمتر مطرح می شود. بسیاری از مسائل دیگر را می‌توان با فناوری‌های کمکی، مدل‌سازی و راهنمایی 1 به 1 بررسی و اصلاح کرد.
از این گذشته، بسیاری از کودکان مبتلا به ADHD بسیار خلاق و مبتکر هستند، یافتن راههایی برای استفاده از نقاط قوت او و در عین حال به حداقل رساندن نقاط ضعف از مهمترین نکات آموزش کودکان دارای اختلال توجه و تمرکز است.کودکان مبتلا به ADHD از یک برنامه آموزشی تخصصی بهره مند می شوند


یک رویکرد “خارج از جعبه” برای یادگیری به فرزند شما تغییری طراوت بخش از نشستن در کلاس درس یا پشت میز و خواندن کتاب های درسی ارائه می دهد. در محیط خانه، جایی که زنگ مدرسه، صدای پس‌زمینه و سایر عوامل حواس‌پرتی محدود است، دانش‌آموزان به احتمال زیاد در حین یادگیری تمرکز بهتری خواهند داشت. یکی از راه‌های استفاده از نقاط قوت فرزندتان به نفع او، در نظر گرفتن آموزش آنلاین در خانه برای ADHD است.


بهترین برنامه درسی در مدرسه خانگی برای ADHD

ADHD


والدین انعطاف‌پذیری لازم را برای ایجاد یک بسته ایده‌آل از برنامه درسی مدرسه خانگی برای کودک ADHD خود دارند. اغلب، دانش‌آموزان مبتلا به این اختلال در موضوعات درسی دارای سطوح نابرابر مهارت هستند. به عنوان مثال، آنها ممکن است در ریاضیات مهارت استثنایی داشته باشند، اما در خواندن و نوشتن 2 تا 3 کلاس پایین تر از حد معمول خود کار می کنند
یادگیری کامپیوتری برنامه ای انعطاف پذیر را فراهم می کند که کودکان مبتلا به ADHD می توانند از آن بهره مند شوند. آنها می توانند در صورت نیاز شروع کنند و متوقف کنند، در هر زمانی از روز که در بهترین حالت خود هستند کار کنند و استراحت های مکرر داشته باشند.


برنامه درسی آنلاین درمشکلات بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز


حواس پرتی بیرون را به حداقل می رساند، به شما امکان می دهد از بین فعالیت های مختلفی که فرزندتان را درگیر می کند انتخاب کنید، وظایف / درسهایی را که هنوز تکمیل نکرده است به فرزندتان یادآوری می کند
این روش به دانش‌آموز اجازه می‌دهد تا در موضوعاتی که در آنها برتری دارد به سرعت حرکت کند یا مفاهیم را در جایی که نیاز به بررسی بیشتر دارد تکرار کند، از نقاط قوت یادگیری بصری استفاده کند.

نقص توجه اختلال بیش فعالی (ADHD) از دیدگاه انجمن گفتار و زبان آمریکا (ASHA):


نقص توجه/ اختلال بیش فعالی (ADHD) چیست؟ علایم نقص توجه/ اختلال بیش فعالی (ADHD) چیست؟ بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز چگونه تشخیص داده میشود؟ گفتاردرمانگر چه خدماتی را به کودکان با بیشفعالی و کمبود توجه و تمرکز ارایه میدهد؟ علت بیش فعالی چیه؟
ADHD چیست؟
یک مشکلی در مغز وجود دارد که روی توانایی توجه فرد تاثیر میگذارد و در کودکان سن مدرسه دیده میشود.


علایم و نشانه های نقص توجه اختلال بیش فعالی چیست؟


این اختلال یک اختلال کرونیک است در تمام طول زندگی فرد روی عملکردش تاثیر میگذارد. این اختلال در تمام موقعیت زندگی دیده میشود و فقط یک موقعیت را تحت تاثیر قرار نمیدهد. تحقیقات اخیر وجود دو خصوصیت متمایز را دراین بیماران گزارش نموده است بی توجهی و بیش فعالی_ تکانشگری.


نشانه های بی توجهی:


وجود مشکل در تمرکز، وجود افکار بی ربط، داشتن مشکل در تمرکز و توجه پایدار، به نظر میرسد گوش نمیدهند، عملکرد فرد به نوع تکلیف وابسته است. در فعالیتهایی که لذت بخش است توجه بهتری دارند. در برنامه ریزی، سازماندهی و اتمام تکلیف سر موقع مشکل دارند.
در یادگرفتن مهارتهای جدید مشکل دارند. در خود تنظیمی رفتار مشکل دارند یعنی در کنترل و اصلاح رفتار خود بسته به موقعیتهای مختلف مشکل دارند.


علایم و نشانه های نقص توجه اختلال بیش فعالی:


به نظر میرسد اصلا نمیتوانند بنشینند. در عوض کردن فعالیتها مشکل دارند. سعی میکنند در آن واحد چند فعالیت را باهم انجام بدهند.
علایم و نشانه های تکانشگری:
مشکل در تفکر قبل از عمل دارند. مثلا زمانی که ناراحت و یا مضطرب هستند همکلاسی خود را کتک میزنند. نمی توانند منتظر نوبت خود شوند مثلا در بازی


چطوری ADHD تشخیص گذاری میشود؟


با اطلاعاتی که از خانواده و متخصصان ارایه میشود پزشک کودک این اختلال را برچسب گذاری می کند این متخصصان عبارتند از :
• گفتاردرمانگر
• معلمان
• پرستاران
• روانشناسان


گفتاردرمانگران موارد زیر را مورد ارزیابی قرار میدهند:


• مشاهده تعاملات کودک با همکلاسیها در کلاس یا در موقعیت ارزیابی
• مشاهده مکالمه او با والدین و دیگر اعضای خانواده
• مصاحبه از والدین در مورد رشد گفتار و زبان کودک
• بررسی و ارزیابی خودآگاهی فرد از نیازها و مشکلات خودش و متناسب سن بودن آنها
• ارزیابی رسمی مهارتهای گفتار و زبان مانند روانی گفتار ، تولید ، دستور زبان،مهارت معناشناسی، آگاهی از صداها
• ارزیابی از توانایی داستانگویی، رعایت توالی، فهمیدن موضوع اصلی و …..
• ارزیابی مهارتهای ارتباط اجتماعی (کاربرد شناسی زبان)
• بیان داستان و دیدگاههای شخصیتهای داستان
• ارزیابی توانایی برنامه ریزی، سازمانبندی، و بیان جزئیات


چه کارهایی را گفتاردرمانگران با کودکان بیش فعال انجام می دهند؟


الگوهای گفتار و زبان از کودکی به کودک متفاوت هست. مثلا برخی از این کودکان مشکلات و ناتوانیهای یادگیری دارند که گفتار وزبان آنها را تحت تاثیر قرار می دهد.
مداخله گفتار و زبان در این کودکان کاملا شخصی است چون هرفردی نیاز خاص و ویژه ای دارد.
• پزشک دارویی را برای مراجع تجویز میکند تا به توجه کودک کمک کند. و کار گفتاردرمانگر بررسی رفتار کودک قبل و بعد از تجویز دارو میباشد.
• گفتاردرمانگر به معلم توصیه هایی را برای اصلاح میط آموزش ارایه می نماید.
• گفتاردرمانگر اهداف درمانی زبانی را برای کودک طراحی می کند. لازم به یادآوری است که این اهداف برای هر فرد متفاوت است.


به طور خلاصه علت بیش فعالی / کمبود توجه چیه ؟


علت این مشکل ناشناخته است. بنظر علت ژنتیکی دارد. بیشتر این کودکان تارخچه خانوادگی دارند که با بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز مرتبط است.

توجه چیست؟ و چگونه میتوان آنرا تقویت نمود؟


توجه یکی از مهارتهای پیش کلامی است که برای رشد گفتار و زبان ضروری است.


منظور از توجه چیست و چگونه ارتقاء می‌یابد؟


کودکان معمولاً توجه کمی دارند. بهبود توجه یعنی اینکه کودک قادر باشد برای انجام یک فعالیت توجه و تمرکز کند. افزایش میزان توجه در تمام زمینه‌های یادگیری تأثیر بسزایی دارد.
توجه بالا به کودک کمک می‌کند تا زبان را بهتر و راحت‌تر درک کرده و بیاموزد. با رشد و نمو بیشتر سطح توجه کودکان افزایش می‌یابد. مثلاً یک کودک یک ساله به راحتی دچار حواس‌پرتی می‌شود. ولی کودک دو ساله سالم می‌داند چگونه باز ‌کند و در برابر مداخله بزرگسالان مقاومت ‌کند.
در سه سالگی، کودکان در بازیهای خود انعطاف‌ بیشتری نشان می‌دهند و می‌توانند به دستورالعمل بزرگسالان توجه کنند. برخی کودکان برای گذار از سطوح توجه نیاز به کمک دادند.


این مهارت را چگونه می‌توان بهبود بخشید؟


حذف عوامل حواس پرت کن می‌تواند مفید باشد. اسباب‌بازی‌ها و وسایل مورد علاقه کودک خود را بکار بگیرید. بازی با یک وسیله مشخص ولی به روشهای مختلف به افزایش میزان توجه کمک می‌کند.
سورپرایز و نوآوری در بازیها اشتیاق و لذت کودک را افزایش می‌دهد مثلاً پنهان کردن یا لفاف کردن اشیاء با کاغذهای رنگی، مهمتر از همه اینکه از تمایل و علاقه کودکان پیروی کنید. این کار خیلی ساده است و کافیست که شما کنار کودکتان بازی کنید و به آنچه او انجام می‌دهد، علاقه نشان دهید و نظر بدهید.
با افزایش میزان توجه کودک، تشویق به تماس چشمی و مهلت دادن برای پاسخ به پیشنهادهای شما بسیار مفید خواهد بود.


بادکنک
بادکنکها را باد کرده و به هوا بیاندازید تا هوای داخلشان خالی شود. هوای خروجی از بادکنکها را حس کنید. با بادکنک صدا درآورید. آنها را بیاندازید و بگیرید. روی آنها صورت بکشید. روی آنها تصاویری را بچسبانید. آنها را نصفه فوت کرده سپس با آب رنگی پر کرده بگذارید یخ بزنند. آنها را بترکانید.


بشکه‌ها یا استوانه‌های ته بسته
از آنها برای شمارش و تطبیق رنگها استفاده کنید. به شیوه‌های مختلف برج بسازید. روی همدیگر غلت دهید. اشیائی را داخلشان پنهان کرده و بازی حافظه انجام دهید. شیرینهای رنگی را جدا کرده داخل آنها بریزید.
در حمام با آنها بازی کنید و پر از آب کنید یا روی آب شناور سازید. به کمک آنها خانه‌های ماسه‌ای بسازید. آنها را بشوئید. آنها را در گوشه و کنار اتاق پنهان کنید.


مهره‌های رنگی، دگمه، قرقره، نخ
دستبند، گردن‌بند یا مار درست کنید. آنها را بر اساس رنگ، شکل و سایز دسته‌بندی کنید. آنها را داخل ظرفی بریزید و تکان دهید. الگو بسازید مثل آبی، قرمز، آبی، قرمز برج بسازید. آنها را در جیب خودتان پنهان کنید.


جعبه لامسه
شیء جالبی را در جعبه‌ها قرار دهید و در آن را به آرامی باز کنید. اجازه دهید کودکتان دستش را به داخل جعبه برده و آن را لمس کند. سپس آن را بیرون آورده و با آن بازی کنید. اشیاء جالب زیر پیشنهاد می‌شوند. یک پاپت به آن نوشیدنی بدهید. آن را بوس کنید. سرش کلاه بگذارید. آنرا تکان دهید.


سیب آنرا نصف کرده یا ریز ریز کنید. دانه‌هایش را بشمارید. پوست آنرا ببرید. کیک سیب درست کنید.
خمیر بازی آنرا لوله کنید و اشکال مختلفی با کمک یک کارد در بیاورید. توپ یا سوسیس بسازید. مدلهای مختلفی بسازید مثل: گربه، مارکیک تولد با شمع، آدم برفی، لانه‌ پرنده با تخمهای آن دستبند، حلقه، ساعت
کیسه لوبیا آنرا پرت کرده و بگیرید. آنرا حرکت دهید، تکان دهید. آنرا روی سرتان طوری نگهدارید که نیفتد. داخل جعبه یا سبد بیاندازید.


پازل تمام قطعات را برداشته مجدداً بچسبانید. زمانیکه این کار را انجام می‌دهید راجع به قطعات صحبت کنید و کلمات و اشارات مربوطه را به او یاد بدهید. یک قطعه را پنهان کنید و بپرسید کدام قطعه بوده؟ یا آنرا در دستتان پنهان کنید و بخواهید حدس بزند که در داخل کدام دستتان است؟ قطعات پازل را با اشیاء واقعی تطبیق دهید. دور آنها خط بکشید تصویرشان را روی کاغذ واقعی در بیاورید.


آجر پلاستیکی برج یا دیوار بسازید و بعد بزنید تا بریزند. آجرها را پشت سرهم بچسبانید و روی میز پشت سرهم هل بدهید. آنها را بهم بچسبانید. آجرهایی از رنگها و اشکال مختلف در گوشه و کنار اتاق پنهان کنید. آنها را از نظر شکل و رنگ تطبیق داده و دسته‌بندی کنید. با آنها شکل حیوانات ساده‌ای را بسازید مثل گربه یا زرافه. با آنها مربع یا مستطیل بسازید. الگو بسازید: بزرگ ‌ـ کوچک ‌ـ بزرگ – کوچک.


جعبه هوش با مهره‌ها به شیوه غیر رسمی بازی کنید تا به بازی شباهت بیشتری پیدا کند. مثلاً یکی را پشت خود یا داخل یکی از دستانتان پنهان کنید. یکی را پشت‌سر خود بگذارید. یکی را در جیب، آستین یا جوراب خود بگذارید. یکی را بیندازید و بگیرید. شکل آنها را روی کاغذ در آورده و رنگ بزنید. با آنها برج بسازید.


کتاب و ترانه‌ها و و درمان بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز


کتابهای سه بعدی، کتاب موزیکال و سایر انواع کتب برای کودکان جذاب هستند و توجه آنها را جلب می‌کنند. خواندن اشعار و ترانه‌ها بطور پی‌درپی در دفعات زیاد به کودک کمک می‌کند تا منتظر مورد بعدی باشند.
استفاده از پوشش یا گریم مربوط به هر شعر خیلی جالب‌تر می‌شود. برای بعضی از اشیاء می‌توان از پاپت یا خمیربازی استفاده کرد. مثلاً ” یک گنجشک برای گنجشک اشی مشی”.


ترسیم اشکال و درمان بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز


کشیدن اشکال مربوط به اشعار، داستانها یا اسباب بازیهای آشنا برای کودک جالب توجه است. می‌توانید همراه با خواندن شعر تصاویر آن را بکشید و رنگ‌آمیزی کنید. تصاویری از خانه، اتوبوس، ماشین یا تراکتور بکشید در حالیکه کودک شما از پنجره به آنها نگاه می‌کند. تصاویر ساده‌ای از گل، خورشید، ستاره و ……… بکشید که چهره حیوان یا انسان دارند.


توجه و تمرکز:

توجه ، قدرت توجه کافی برای انجام کاری است. به عبارت دیگر جایدهی محرک در مغز است و یا دریافت ویژگی های اساسی محرک میباشد. در واقع توجه قدرت و توانایی فرد در متمرکز شدن بر محرک خاص است.

با داشتن توجه کافی میتوانیم اثر سایر محرک ها را محدود کنیم. یادگیری و همچنین در اکثر موارد انجام فعالیت های گوناگون نیازمند توجه و تمرکز است. معمولاً کودکان توجه پایینی دارند.

بهبود توجه یعنی اینکه کودک قادر باشد برای انجام یک فعالیت از آن کند. افزایش میزان توجه در تمام زمینه‌های یادگیری تأثیر بسزایی دارد. توجه بالا به کودک کمک می‌کند تا زبان را بهتر و راحت‌تر درک کرده و بیاموزد. با رشد و نمو بیشتر سطح توجه کودکان افزایش می‌یابد.

مثلاً یک کودک یک ساله به راحتی دچار حواس‌پرتی می‌شود. کودک دو ساله سالم می‌داند چگونه باز ‌کند و در برابر مداخله بزرگسالان مقاومت ‌کند. سه سالگی، کودکان در بازیهای خود انعطاف‌ بیشتری نشان می‌دهند و می‌توانند به دستورالعمل بزرگسالان توجه کنند. برخی کودکان برای گذار از سطوح توجه نیاز به کمک دادند.

مقیاس رشدی توجه و تمرکز

برای اینکه ما بتوانیم در مورد وضعیت توجه و تمرکز کودک قضاوت نماییم باید مقیاس رشدی توجه و تمرکز را بدانیم. یکی از بهترین مقیاس رشدی توجه و تمرکز، مقیاس رشدی توجه و تمرکز رینل می باشد. مقیاس رشدی توجه و تمرکز رینل، توجه و تمرکز را براساس تواناییهای سنی کودکان تقسیم بندی می نماید.

سطح اول:صفر تا ۱سال
حواس کودک جمع می شود ولی با هر محرکی حواسش پرت می شود.
زبان توجه را مختل می کند.
سطح دوم:۱ سال تا ۲سال
کودک به فعالیت انتخابی خود می پردازد اما در برار مداخله نمی توانند مقاومت نمایند مخصوصا اگر کلامی باشد
توجه یک کاناله است.
سطح سوم:۲سال تا ۳ سال
کودک فعالیتی را که بزرگسال انتخاب می کند را انجام می دهد ولی در کنترل توجه مشکل دارد.
توجه هنوز یک کاناله است.
کودک بازی را رها می کند و به طرف بزرگسال بر می گردد و ابتدا گوش می کند و سپس به فعالیت خود با کمک بزرگسال بر می گردد.
سطح چهارم: ۳سال تا۴سال:
توجه تک کاناله است اما به راحتی کنترل می شود.
کلام بزرگسال به فعالیت کودک کمک می کند.
به تناوب توجه بین فعالیت و بزرگسال تغییر می کند.
سطح پنجم:۴سال تا ۵سال
توجه برای مدت زمان کوتاهی یکپارچه می شود.
دامنه توجه کوتاه است.
بچه ها در بدو ورود به مدرسه در این مرحله هستند.
بدون آنکه کودک فعالیتش را قطع کند و به گوینده نگاه کند گوش می کند.
زبان کودک بیرونی است.
سطح ششم:۵ سال تا ۶ سال
توجه یکپارچه، بخوبی کنترل می شود و ثابت می ماند.
بچه های بزرگتر صاحب این توانایی هستند.زبان کودک درونی است.

برچسب ها