اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی

اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی یکی از رایجترین اختلال های روانشناختی کودکان است.

در۳۰تا۴۰ درصد مراجعان به مراکز مشاوره کودک گزارش شده است.

اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی یا تقص توجه و اختلال بیش فعالی برای درصد قابل ملاحظه ای از مراجعان به مراکز درمانی بزرگسالان نیز گزارش شده است.

افراد دارای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی معمولأ مجموعه ای از نشانه ها را دارند که مهمترین آنها عبارت اند از:

۱)دامنه توجه کوتاه:

تمرکز و توجه کوتاه که غالبأ برای دیگران نومید کننده است.

۲)حواس پرتی:

محرکهای محیطی باعث انحراف از تکالیف در دست انجام می شود.

۳)تکانش گری-بیش فعالی:

عمل بدون فکر که غالبأ اشخاص رادر معرض خطر قرار می دهد.

۴)ناتوانی در هماهنگی با دوستان:

نارسایی توجه و تکانشگری که به صورت مهارتهای اجتماعی ضعیف منعکس می شود.

شیوع اختلال

مدارک موجود نشان می دهند که شیوع اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی در کودکان به جنس نیزوابسته است.

محققان برآورد می کنند که پسران۳تا۱۰ برابربیشتراز دختران تحت تأثیر این اختلال قرار می گیرند.

با وجود این در جمعیت بزرگسالان خود مراجع،این تفاوت جنس از بین می رود.

علت بالا بودن درصد زنان بزرگسال که اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی دارند در مقایسه با دخترتن خردسال ممکن است ناشی از این باشد که منابع ارجاع به پسران نسبت به دختران که اختلال رفتاری آشکار مثل پرخاشگری،تحریک پذیری یا مزاحم دیگران شدن را بروز می دهند،توجه بیشتری می کنند.

از سوی دیگر ممکن است بزرگسالان به جای رفتار آشکارشان به درمان اختلالهای توجه،مهارتهای سازماندهی و حافظه شان بپردازند.

تشخیص و ارزیابی