6 گروه اختلالات زبانی

گروه بندی اختلالات زبانی

مانند هر رشته علمی دیگر در گفتاردرمانی نیز اختلالات زبانی وجود دارد.

در طبقه بندی اختلالات زبانی ۶ گروه وجود دارد.

گروه بندی اختلالات زبانی (۱)

   آگنوزی شنیداری-کلامی

-کری کلمه نیز گفته می شود.

–ابتدا ناشنوا به نظر می رسد ولی با تست رد میشود.

-هیچ درکی در کانال شنیداری وجود ندارد.

–پیش آگهی ضعیف است

-کودک چیزهای گفته شده را درک نمی کند

-–انواع دیگر ارتباط معمولا زبان اشاره برای درک زبان ضروری است.

   گروه بندی اختلالات زبانی نقص کاربردی-معنایی

-گفتار کاملا روان و شکل یافته است.

-کودک اکولیلیای اولیه و تاخیری و مونو لوگهای طولانی گفتار را تکرار می نماید(مشکل زیربنایی درک)

-کودک به جای معنای کل جمله به کلمات کلیدی پاسخ می دهد.

-زمانیکه زبان بیانی اکولیلیا نیست اغلب کوتاه،قابل پیش بینی و عبارات زیاد به کار برده شده است.

-زبان فاقد کیفیت خلاقانه است(کلام  کلیشه ای)

-پرزورشن: فرد تمایل دارد بیانهای مشابه را بارها بدون مناسبت واقعی تکرار نماید.

-circumculurism:فرد اطراف موضوع مورد بحث صحبت می کند که محتوای خاصی ندارد.

-کودکان بزرگتر به درک تحت الفظی ادامه داده و از زبان بی محتوا برای برقراری ارتباط استفاده میکنند.

    گروه بندی اختلالات زبانی نقص لغوی-نحوی

-نقص شدید در بازیابی کلمه

-در شکل گفته و درک گرامر مشکل وجود دارد.

-اشتباهات پارا آفازی دارد:

۱٫پارا آفازی معنایی:موضوع به لغت موردنظر مربوط است . میز          صندلی

۲٫پارا آفازی واجی:موضوع به صدای موجود در هدف مورد نظر مربوط است.۳٫واژه سازی:کلمه هدف به درستی تشخیص داده نمی شود.

-برای غلبه بر مشکل از ژستها و کلمات کلی(چیز) استفاده می کند.

-شکل حادی است اما کودکان بزرگتر با استراتژی ایما و اشاره یا عوض کردن موضوع به مقابله می پردازند.

نقص واجشناسی-نحوی

-ناروانند

-جملات کوتاه دارند

-خطاهای مور فولوژیک دارند(نشانه های زمان،نشانه های جمع،نشانه های دستوری و حذف کلمات تعریف مثلthe)

-درک این موارد کمتر از بیان صدمه می بیند.

-تقابل فونولوژیکی کاهش یافته و گفتار نامفهوم می شود.

–منحرف نیست.

-با قوانین گرامری پیچیده مشکل دارند مخصوصا در زبان نوشتاری.

  نقص در برنامه ریزی فونولوژیکی

-طول جمله ها بیشتر است.               –گفتار متوسط تا شدید مشکل درک وجود دارد

-اجزا درکی برای پردازش اطلاعات وجود دارد اما به شکل ضعیف درک می شود. تقابل بین صدا و گفتار کم شده است اما منحرف نشده است.

   گروه بندی اختلالات زبانی دیس پراکسی کلامی

-گفتار شدیا ناروان و نامفهوم است.

-درک کافی است.

-زبان بیانی محدود به چند صداست.

–بهترین حالت به کلام کوتاه محدود می شود.

-شواهدی از نقص در برنامه های حرکتی وجود دارد.

–این کودکان خیلی مضطرب هستند.

-در موارد شدید ممکن است به کاربرد سیستم ارتباطی دیگر نیاز داشته باشند.