دقت شنیداری

دقت شنیداری

دقت شنیداری:

دقت شنیداری از مهارتهایی می باشد که کودکان برای یادگیری کامل و خوب گفتار و زبان به آن نیازمند هستند.

گفتاردرمانگر ها برای تقویت دقت شنیداری ابتدا آنرا ارزیابی میکنند

سپس با استفاده از روشها و راههایی آنرا ارزیابی می کنند.

در ادامه راههایی برای ارزیابی دقت شنیداری پیشنهاد می گردد.

ارزیابی دقت شنیداری:

زیربخش ارزیابی دقت شنیداری مقدمه زیربخش حافظه شنیداری است

و دو قسمت متفاوت راشامل میشود

هر یک میزان توانایی کودک در توجه وتمرکز بسوی محرکات شنیداری را ارزیابی خواهد کرد.

ازجمله نکات مهمی که باید مورد توجه ارزیاب قرارگرفته وبدقت در برگه ارزیابی ثبت شده میزان زمانی است که کودک در معرض محرک شنیداری قرارداده میشود

همچنین ثبت فاصله زمانی بین قطع شدن محرک و پاسخ مناسب کودک وجود وعدم وجود فعالیت های بی ربط با آزمون که کودک انجام میدهد

و یا مشغولیتهای که او به هنگام اجرای آزمون انجام داده است از جمله مواردی است که می باید مورد توجه ارزیاب قرار گیرد.

۱-ارزیابی دقت شنیداری از طریق تشخیص صدا:

مواد آزمون

-افکت یاصداهای محیطی ضبط شده به روی کاست-ضبط صوت-۴نوع اشیاء و وسایل صداساز در دو سری…

نحوه اجرا-

a)ارزیاب به کودک می گوید”پس از اینکه ضبط صوت روشن شدهربار صدای مثلا بوق ماشین را شنیدی به من اطلاع بده”.

در این نحوه از آزمون کودک باید صدای مورد نظر ارزیاب را ازمیان صداهایی که به نوبت از طریق ضبط صوت پخش می شوند را شناسایی و به ارزیاب اطلاع دهد.

مدت زمانی که کودک در معرض هر محرک شنیداری قرار میگیرد ۷-۵ ثانیه ودر سه نوبت مختلف میباشد.

روش دوم ارزیابی دقت شنیداری:

b)ارزیاب هریک از وسایل صداساز را مقابل کودک بطور جداگانه و چندین باربه صدا درمی آورد

سپس هریک از وسایل را جداگانه در اختیار کودک قرار میدهد تا اونیز بارها وبارها وسیله رابصدا درآورد.

سپس وسایل صداساز را درسریهای۳-۲تایی روی میز مقابل کودک قرار میدهد وخود پشت سراوقرار میگیرد طوری که کودک او را نبیند،

از وسایلی که خود در اختیار دارد درنوبت های جداگانه وهرنوبت یک وسیله را به صدا در آوردو از کودک می خواهد تا وسیله مورد نظر رادر سری که مقابل او قرار گرفته است نشان دهد.

مدت زمانی که کودک باید در معرض محرک صوتی باشد۵ثانیه می باشد.

۲-ارزیابی دقت شنیداری از طریق تشخیص شنیداری-حرکتی:

مواد آزمون-وسایل صداساز.

نحوه اجرا-

ارزیاب از کودک می خواهد تا فعالیتی خاص را شروع کند مثل ریختن مهره ها داخل شیشه،جمع کردن مهره از روی میز،انداختن مکعب داخل جعبه،راه رفتن،…

سپس به او می گوید تا با شنیدن صدای زنگ(باسنتورک یاصوت…)فعالیت خود را متوقف کند وسپس با شنیدن محرک شنیداری دیگری فعالیت خود را ازسر بگیرد.

فواصل زمانی بین هر محرک شنیداری اهمیت ونظم خاصی ندارد.

بعد از ارزیابی دقت شنیداری، بررسی حافظه شنیداری اهمیت دارد.